سرقت ادبی چیست؟ در جامعه علمی، سرقت ادبی یک موضوع داغ است. تعريف سرقت ادبي عبارت است از كپي كردن كار، عقايد يا كلمات شخص ديگر بدون اعتبار مناسب. در اینجا یک تخلف علمی جدی وجود دارد و آن را مغایر با اصول یادگیری علمی می دانند. در اینجا به سرقت ادبی در مقالات علمی، نوع، پیامدها و پیشگیری از آن می پردازیم.
مقالات علمی با سرقت ادبی
چندین راه ممکن است در مقالات علمی رخ دهد که سرقت ادبی رخ می دهد. تحقیقات علمی مستعد انواع سرقت ادبی زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
سرقت ادبی به شکل مستقیم زمانی اتفاق می‌افتد که شخصی کار دیگران را کلمه به کلمه کپی می‌کند، اما به درستی به آنها اعتبار نمی‌دهد. جدی ترین نوع سرقت ادبی می تواند عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت محقق و مجازات های قانونی داشته باشد.
راه های مختلفی وجود دارد که سرقت مستقیم ممکن است رخ دهد، از جمله کپی کردن متن از منبع منتشر شده، کپی کردن متن از یک همکار، یا کپی کردن متن از یک دست نوشته منتشر نشده. هنگامی که محققان از تصاویر یا ارقام بدون انتساب مناسب استفاده می‌کنند، می‌توانند مستقیماً مرتکب سرقت ادبی شوند. همه منابع باید به درستی تایید شوند و در صورت لزوم مجوزها را دریافت کنید.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که شما کار منتشر شده قبلی خود را بدون استناد یا مجوز مناسب بازنشر می کنید، مرتکب سرقت ادبی از خود شده اید. ممکن است شما این را به عنوان سرقت ادبی ندانید، اما همچنان غیراخلاقی است و می تواند منجر به رد شدن کار شما شود.
هنگامی که سرقت ادبی در میان باشد، می تواند از ارسال نسخه خطی منتشر شده قبلی گرفته تا ارسال نسخه خطی که شباهت زیادی به نسخه خطی منتشر شده قبلی دارد تا ارسال نسخه خطی که از داده ها یا یافته های مشابه نسخه خطی منتشر شده قبلی استفاده می کند، متغیر باشد. یک خط موجود دوباره استفاده می شود. علاوه بر استفاده از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون تأیید یا اجازه، سرقت ادبی زمانی نیز رخ می دهد که محقق از تصاویر مقالات منتشر شده قبلی خود استفاده کند.
برای جلوگیری از سرقت ادبی، محققان باید به درستی استناد کنند و برای تحقیقات منتشر شده قبلی خود مجوز بگیرند. همچنین برای محققان مهم است که اطمینان حاصل کنند که انتشارات جدید آنها حاوی تحقیقات و ایده های اصلی است.
3. ترجمه سرقت ادبی
سرقت ادبی زمانی اتفاق می افتد که شخصی از کار شخص دیگری استفاده می کند و تغییرات جزئی در کلمات و ساختار جمله ایجاد می کند. ایده‌ها و آثار نویسنده اصلی علیرغم متفاوت ظاهر شدن اثر، به درستی اعتبار ندارند.
چندین راه برای ارتکاب سرقت ادبی ترجمه وجود دارد، از جمله استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الهام، تغییر چند کلمه یا ساختار جمله بدون تغییر ایده اصلی، یا جایگزینی مترادف برای کلمات استفاده شده توسط نویسنده اصلی.
در زمان ارائه ایده ها و کارهای دیگران، محققان باید به درستی به آنها اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. مترجمان همچنین باید اطمینان حاصل کنند که هنگام ترجمه، معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
سرقت ادبی موزاییکی به ترکیب منابع متعدد و ایجاد یک سند جدید بدون استناد صحیح به آنها اشاره دارد. ممکن است اثر جدیدی به نظر برسد، اما همچنان سرقت ادبی محسوب می‌شود، زیرا ایده‌ها و اثر نویسنده اصلی به درستی اعتبار داده نشده است.
در سرقت ادبی موزاییک، از منابع متعدد برای ایجاد یک سند استفاده می شود، چندین منبع بدون استناد مناسب در یک سند کپی و جایگذاری می شوند و منابع متعدد بدون استناد مناسب خلاصه می شوند.
برای ایجاد سندی با استناد مناسب و مدون، محققین باید از کلمات خود استفاده کنند و به همه منابع به درستی اعتبار دهند. جمع بندی منابع متعدد نیازمند استنادهای مناسب و ارائه دقیق ایده های اصلی است.
مقالاتی که سرقت علمی شده اند و عواقب آن
عواقب سرقت ادبی در مقالات علمی می تواند شدید باشد. سرقت ادبی می تواند منجر به عواقب زیر برای محققان شود:
رد نسخه خطی
تشخیص سرقت ادبی در یک مقاله علمی تقریباً به یقین منجر به رد کامل می شود. می تواند به اعتبار و شهرت یک محقق آسیب قابل توجهی وارد کند که ضربه مهمی به حرفه او می شود. محققان همچنین ممکن است پس از رد نسخه‌های خطی‌شان، بودجه و منابع خود را از دست بدهند و ادامه پروژه‌هایشان را دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
اعتبار یک محقق در جامعه علمی می تواند با سرقت علمی آسیب جدی وارد کند. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند منجر به مشکلاتی در همکاری با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه برای تحقیقات آینده شود. همچنین ممکن است یک شهرت آسیب دیده بر آینده شغلی یک محقق تأثیر بگذارد و چشم اندازهای آینده او را محدود کند.
پیامدهای قانونی
هنگامی که یک محقق به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است جریمه و حتی زندانی شود، زیرا سرقت ادبی قوانین کپی رایت را نقض می کند. سرقت ادبی از آثار دیگران غیرقانونی است، زیرا قوانین کپی رایت از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. در برخی موارد می توان علیه محققی که سرقت ادبی می کند، اقدام قانونی کرد.
ابطال گواهی
علاوه بر ابطال مدرک تحصیلی محقق، سرقت ادبی نیز زمینه ای برای ابطال پروانه آنهاست. برای محققان، این می تواند تأثیر شدیدی بر آینده شغلی آنها داشته باشد. ابطال مدرک ممکن است فرصت های آینده را محدود کرده و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
مشکل سرقت ادبی یک مشکل جهانی است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. مقامات ایرانی در چند سال گذشته اقدامات متعددی را برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی علمی انجام داده‌اند. فردی که در ایران به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود می تواند به اشد مجازات محکوم شود.
اقدامات متعددی برای پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) انجام داده است. مؤسسات دانشگاهی و محققان ملزم به پیروی از دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه برای انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح توسط MSRT هستند.
متهمان سرقت ادبی در ایران ممکن است با مجازات های سختی برای جرایم خود مواجه شوند. سرقت ادبی با توجه به شدت آن مجازات می شود. رایج ترین مجازات های ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
زمانی که فردی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، دانشگاه های ایران مدرک را لغو می کنند. ابطال مدرک یک محقق می تواند پیامدهای قابل توجهی برای فرصت های شغلی و آینده آنها داشته باشد در صورتی که آنها به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
تعلیق مرتبط با سرقت ادبی می تواند برای محققان اعمال شود. کمبود بودجه و منابع می تواند مانع ادامه کار آنها شود.
ممنوعیت انتشار
سرقت ادبی ممکن است منجر به ممنوعیت انتشار برای محققان شود. برای مدت معینی اجازه انتشار هیچ اثری را ندارند. شهرت و حرفه آنها می تواند به طور قابل توجهی تحت تأثیر این موضوع قرار گیرد.
penalty
مجازات های فوق ممکن است تمام عواقب سرقت ادبی از جمله جریمه را پوشش ندهند. بسته به سطح سرقت ادبی، جریمه متفاوت خواهد بود.
پیامدهای قانونی
کسانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند قوانین کپی رایت را نقض می کنند و در صورت مجرم شناخته شدن ممکن است با عواقب قانونی مانند جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.
همچنین ایران اقدامات کمی برای مبارزه با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام داده است. یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی (NREC) برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از صداقت در تحقیق ایجاد شده است. NREC به عنوان بخشی از مأموریت خود برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک، دستورالعمل‌هایی را برای تحقیقات اخلاقی تدوین کرد و به محققان پشتیبانی و آموزش ارائه کرد.
علاوه بر NREC، موسسات دانشگاهی در ایران نیز کمیته‌های اخلاقی خود را برای حفاظت از اخلاق پژوهشی ایجاد کرده‌اند. این کمیته‌ها علاوه بر ارائه پشتیبانی و آموزش به محققان، اطمینان می‌دهند که تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها از استانداردهای اخلاقی پیروی می‌کنند.
ابزارهای شناخت ادبیات
تورنیتین
ابزار Turnitin سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات منتشر شده قبلی و منتشر نشده تشخیص می دهد. یک گزارش سرقت ادبی خودکار بر اساس شباهت های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده ایجاد می شود. برای اطمینان از اینکه مقالات دانشگاهی عاری از سرقت ادبی هستند، موسسات آموزشی و ناشران از Turnitin استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
با استفاده از Plagiarism Checker X، می‌توانید یک نسخه خطی را با پایگاه داده‌ای از آثار منتشر شده مقایسه کنید و تشخیص دهید که سرقت علمی است یا خیر. با استفاده از این ابزار، می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید که شباهت‌های بین نسخه‌های دست‌نویس و آثار منتشر شده شما را برجسته می‌کند. دانشمندان و ناشران از Plagiarism Checker X برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
گرامر
نرم افزار نوشتن به نام Grammarly ابزارهایی را برای تشخیص سرقت ادبی، اشتباهات املایی و اشتباهات گرامری ارائه می دهد. این شباهت بین نسخه خطی و پایگاه داده وسیعی از مقالات منتشر شده را برجسته می کند. محققان و دانشجویان معمولاً از Grammarly برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
با استفاده از Copyscape، یک نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می شود و شباهت ها برجسته می شوند. یک گزارش سرقت ادبی نیز توسط این ابزار پس از بررسی محتوای تکراری در اینترنت ایجاد می‌شود. مقالات آکادمیک معمولاً با استفاده از Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت برای سرقت ادبی بررسی می شوند.
iThenticate
ابزار تشخیص سرقت ادبی iThenticate یک نسخه خطی را اسکن می کند و آن را با پایگاه داده مقالات منتشر شده مقایسه می کند. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت بین مقاله و مقالات منتشر شده را برجسته می کند. محققان و ناشران از iThenticate برای بررسی نسخه های خطی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
DupliChecker
نرم افزار رایگان تشخیص سرقت ادبی، DupliChecker، یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند تا هرگونه سرقت ادبی را تشخیص دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند و شباهت بین نسخه های خطی و انتشارات را برجسته می کند. محقق و دانشجو از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
داوران مجلات علمی چگونه سرقت ادبی را در مقالات تشخیص می دهند؟
بازرسی دستی
ابزار مهمی که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود، بازرسی دستی است. مقایسه نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع به بازبینان کمک می کند تا سرقت ادبی را شناسایی کنند. با بررسی دقیق مقاله، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
برنامه نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی ابزار دیگری است که توسط داوران برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می شود. ابزار نرم افزار با مقایسه نسخه خطی با آثار منتشر شده و سایر منابع، هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که میزان شباهت دستنوشته را با اثر منتشر شده اندازه گیری می کند.
داوران مجلات آکادمیک اغلب از نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape استفاده می کنند.
بررسی مرجع
بررسی مرجع مقالات علمی نیز روشی برای تشخیص سرقت ادبی توسط داوران مجلات علمی است. در طول فرآیند بررسی، بازبینان مراجع ذکر شده در نسخه خطی را با منابع موجود در فهرست مرجع مقایسه می کنند. استنادها به درستی قالب بندی می شوند و هیچ نقل قولی حذف نمی شود.
بررسی‌کنندگان همچنین تأیید می‌کنند که منابع ذکر شده در دستنوشته دقیقاً ذکر شده‌اند و استنادها با محتوای اصلی مطابقت دارند. در صورت مشاهده هرگونه مغایرت، بازبینان ممکن است تحقیقات بیشتری را انجام دهند.
پیشگیری از سرقت ادبی برای مقالات علمی
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌هایی وجود دارد که محققان باید از آنها پیروی کنند. تحقیقات علمی را می توان با موفقیت بدون سرقت ادبی با پیروی از دستورالعمل های زیر انجام داد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
در مقالات علمی با استناد صحیح از سرقت ادبی جلوگیری می شود. هر زمان که از اثر شخص دیگری استفاده می کنید، اعتبار برای نویسنده اصلی ضروری است. در پایان مقاله شامل ارجاعات و استنادهای درون متنی است. شما باید نام نویسنده، تاریخ انتشار، و شماره صفحه (یا صفحات) منبع اصلی را در استناد متن ذکر کنید. فهرست منابع را بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی سازماندهی کنید تا همه منابع مورد استفاده در مقاله را شامل شود.
چندین سبک مختلف استناد در تحقیقات علمی استفاده می شود، از جمله APA، MLA، و شیکاگو. برای محققین مهم است که با سبک استناد رشته خود آشنا شوند و دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
چک‌کننده‌های سرقت ادبی وجود دارند که می‌توانند نسخه‌های خطی را برای سرقت ادبی بررسی کنند. تعدادی از ابزارهای آنلاین برای کمک به محققان در بررسی آثارشان برای سرقت ادبی موجود است. یک ابزار خودکار یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند تا شباهت ها را شناسایی کند. محققان می‌توانند قبل از ارسال دست‌نوشته‌های خود، از چک‌کننده‌های سرقت علمی برای شناسایی و تصحیح سرقت ادبی استفاده کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بازنویسی فرآیندی است که در آن ایده‌ها یا کارهای دیگران را با کلمات خود بیان می‌کنید. در تفسیر، معنای نویسنده اصلی نباید تغییر کند. نقل قول بیش از حد نزدیک می تواند منجر به سرقت ادبی شود، که زمانی رخ می دهد که شخصی از کار دیگری استفاده می کند و کمی ساختار کلمات و جمله را تغییر می دهد.
ترجمه ها باید به زبان خود محقق و با استفاده از ساختار جمله خود انجام شود. فهرست مرجع و استنادهای درون متنی نیز باید به درستی به کار نویسنده اصلی اعتبار داده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
قوانین کپی رایت از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر می شود برای جلوگیری از سرقت ادبی ضروری است. برای جلوگیری از نقض ناخواسته قوانین کپی رایت، محققان باید با قوانین و مقررات آشنا شوند. ممکن است محققان برای استفاده از آثار یا فرم‌های خاص در برخی موارد به مجوز نیاز داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
هر زمان که مقاله ای علمی می نویسید، برای جلوگیری از سرقت ادبی، ضروری است که از کلمات خود استفاده کنید. هر زمان که محققان کار یا ایده های دیگران را ارائه می دهند، باید آنها را بازنویسی کنند. برای اینکه یک نقل قول مستقیم را به درستی به نویسنده اصلی آن نسبت دهیم، باید در داخل گیومه قرار گیرد. علاوه بر این، محققان باید اطمینان حاصل کنند که هنگام جمع‌بندی منابع متعدد از کلمات خود استفاده می‌کنند.
سوابق را نگه دارید
ضروری است که مقالات علمی سوابق دقیق منابع را حفظ کنند. اطلاعات مرجع مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید توسط محقق ثبت شود. در پایان مقاله، فهرست منابع مفصلی باید بر اساس این اطلاعات تهیه شود. نیاز محقق به نگهداری دقیق سوابق و اعتبار مناسب همه منابع برای جلوگیری از سرقت علمی تصادفی ضروری است.
کار خود را مرور کنید
در مراحل پایانی نگارش مقاله، محققین باید اطمینان حاصل کنند که تمامی منابع به درستی اعتبار داده شده و از سرقت ادبی اجتناب شده است. یک نسخه خطی نیز باید تصحیح شود تا مطمئن شود که فاقد اشتباهات دستوری و املایی است. فرآیند بررسی می تواند به محققان کمک کند تا سرقت ادبی را شناسایی کرده و قبل از ارسال دستنوشته آن را تصحیح کنند.
Result
در نتیجه سرقت ادبی جرمی جدی در جامعه علمی با عواقب جدی از جمله رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت، عواقب قانونی و ابطال مدرک است. انواع سرقت ادبی، پیامدهای سرقت ادبی و بهترین راه های پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققان حیاتی است.
استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق، و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال، همه راه هایی برای جلوگیری از سرقت ادبی هستند.
علاوه بر این، داوران مجلات علمی با شناسایی و جلوگیری از سرقت علمی در ارسال مقاله، نقشی حیاتی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. به منظور شناسایی موارد سرقت ادبی، بازبینان از ابزارهای مختلفی از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
محققان باید تلاش کنند تا از سرقت ادبی اجتناب کنند و در هنگام تولید آثار خود بالاترین استانداردهای صداقت دانشگاهی را رعایت کنند. استفاده از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها می تواند به محققان کمک کند تا تحقیقات علمی را پیش ببرند و یکپارچگی علم را حفظ کنند.